prof. dr hab. Wacław Uruszczak – profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny w UJ (1993–2017), były kierownik dwóch jednostek organizacyjnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, tj. Katedry Historii Prawa Polskiego (1. X 1997 – 30. IX 2017) i Katedry później Zakładu Prawa Kościelnego i Wyznaniowego (IX 1992 – 30. IX 2017).
Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1969 r. Po aplikacji złożył egzamin sędziowski. W 1975 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych w zakresie historii prawa polskiego na podstawie dysertacji przygotowanej pod kierunkiem prof. dr hab. Adama Vetulaniego, jako ostatni z jego uczniów. Habilitację z zakresu historii prawa polskiego osiągnął w 1981 r. Tytuł naukowy profesora nauk prawnych uzyskał w 1990 r. W latach 1985-1986 pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Historyczno-Prawnego UJ, a w latach 1988-1991 był zastępcą dyrektora tego Instytutu. W latach 1990-1994 pełnił funkcję prodziekana ds. ogólnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Odbył zagraniczne staże naukowe: w Instytucie Maxa Plancka we Frankfurcie nad Menem i w Uniwersytecie w Antwerpii. Był profesorem wizytującym uniwersytetów w Montpellier I, Limoges, Bordeaux I, Poitiers, Paris IV. Współpracował naukowo z uniwersytetami w: Liège (Belgia), Leuven (Belgia), Leyden (Niderlandy), Perugia (Włochy), Berkeley (USA), Czeskie Budziejowice (Rep. Czeska). Członek wielu towarzystw naukowych krajowych i zagranicznych m. in. Polskiego Towarzystwa Historycznego, członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności od 2012 r., członek korespondent Academie des Sciences et Lettres w Montpellier od 1982 r., Société d'Histoire de Droit w Paryżu od 1979 r., Société d'Histoire du Droit et des Institutions des Anciens Pays de Droit w Montpellier od 1977 r., Société Jean Bodin pour l'histoire comparative du droit et des institutions, Comission Internationale pour l'Histoire des Assemblées d'Etats et des Institutions Parlamentaires et Représentatives od 1989 r. Członek komitetu redakcyjnego Czasopisma Prawno-Historycznego, redaktor naczelny Krakowskich Studiów z Historii Państwa i Prawa.
Jego specjalizacja naukowa to: historia prawa polskiego, historia ustroju Polski, prawo kanoniczne i wyznaniowe, europejska kultura prawna, prawo ubezpieczeń. Promotor, opiekun naukowy i recenzent wielu prac magisterskich, przewodów doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich. Laureat wyróżnień i nagród za osiągnięcia naukowe, w szczególności: Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1977, 1979, 1981); nagrody im. Joachima Lelewela I-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk (1981); indywidualnej nagrody Ministra Edukacji Narodowej (1 X 1992 r.) i zespołowej nagrody Ministra Edukacji Narodowej (1 X 2001 r. wraz z S. Grodziskim i I. Dwornicką), nagrody Rektora UJ „Laur Jagielloński” (2006). Autor ok. 700 publikacji naukowych m. in. monografii: "Próba kodyfikacji prawa polskiego w pierwszej połowie XVI wieku" (1979), "Sejm Walny Koronny w latach 1505-1540" (1980), "Korektura Praw z 1532 r. Studium historyczno-prawne" (t. I 1990, t. II 1991), "Opera historico-iuridica selecta. Prawo kanoniczne – Nauka prawa – Prawo wyznaniowe" (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2017). Zasłużony wydawca źródeł historyczno-prawnych, w tym dawnych ksiąg sądowych Krakowa i Nowego Wiśnicza. Współwydawca pomnikowej edycji ustaw staropolskiego sejmu walnego – Volumina Constitutionum.
W latach 1993–2009 prowadził indywidualną kancelarię adwokacką w Krakowie. Długoletni wykładowca na Wydziale Prawa Kanonicznego w Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Od 2004 r. profesor w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie. W 2018 r. wyróżniony przez Senat UJ medalem „Merentibus” za szczególne zasługi dla Uczelni. Za całokształt działalności naukowej został 17 listopada 2016 r. odznaczony przez papieża Franciszka rycerskim orderem św. Sylwestra w klasie komandora.
E-mail: waclaw.uruszczak@uj.edu.pl